deel 2: eindelijk duiken!

Reisverslag deel 2

Het is inmiddels al meer dan een maand geleden dat ik op het vliegtuig stapte. Dat betekend dat ik nu officieel langer van huis ben dan ik ooit geweest ben, en dat in mijn eentje. Daar ben ik stiekem wel een beetje trots op. Dat betekend ook dat het weer tijd is voor een verhaaltje, dus bij deze:

Na de eerste 2 weken ben ik gestart met de dive master cursus. Gelukkig was ik niet de enige kandidaat, ik had een medecursiste: Jacqueline (Jac) van 31 uit Oxford. Dat maakt het toch wel een stuk gezelliger.
De eerste twee dagen van de cursus bestonden uit meelopen met een open water cursus (soort snuffelstage dus) in het zwembad, wat na 4 jaar niet duiken wel erg prettig was. In de groep zat een jongen van 14 met leerproblemen, die dus al snel achter liep op de rest. Blijkbaar vertrouwde de instructeur mij, want ik mocht die jongen 1 op 1 les geven! Erg moeilijk, maar wel heel dankbaar werk omdat ik merkte dat de jongen mij vertrouwde en wel vooruitgang boekte.

In de daarop volgende dagen kregen we theorie lessen, een examen en liepen we met meerdere open water cursussen mee, zodat we verschillende instructeurs aan het werk zagen en zo ons eigen idee konden vormen over hoe les te geven. (Open water is trouwens de cursus voor beginnende duikers, het eerste niveau dus.)

Nadat het een dag was uitgesteld wegens een kapotte boot was het eindelijk zover: de eerste live-aboard trip, oftewel 3 dagen duiken op het Great Barrier Reef! Voor ons bestond dit uit in totaal 10 duiken, waarvan 7 opleidingsduiken waren en 3 vrije duiken. Bij de opleidingsduiken moesten we oa assisteren met oefeningen, ingrijpen als er problemen waren, een duikstek in kaart brengen, een zogenaamde "discover scuba diving" toer geven en een rescue dive uitvoeren. Ik was een beetje van mijn stuk gebracht toen mijn instructeur mij bij mijn tweede duik ooit op het Great Barrier Reef vroeg of ik de nieuwe studenten rond wilde leiden, maar het was super leuk om te doen! Het navigeren is niet moeilijk, je moet alleen goed op de studenten letten, aangezien zij nog nauwelijks controle hebben over hun drijfvermogen en nog niet lijken te beseffen dat de lucht die je onder water verbruikt ook op kan taken. Ik heb deze trip 3x een toer geleid met als hoogtepunt een adventure dive voor de nieuwe studenten, waarbij ze allemaal (5 man in dit geval) een camera meekregen onder water, wat betekend dat geen van hen ooit uit zichzelf naar jou kijkt en ze allemaal tegelijkertijd een andere kant op zwemmen. Toen ik ze eenmaal duidelijk had gemaakt dat ze toch echt naar mij moesten luisteren (of eigenlijk kijken, om flauwe opmerkingen van mijn lieve familie voor te zijn) ging het best wel goed! nadeel van opleidingsduiken is dat
Je zelf geen camera mee kunt nemen. Vanalles gezien (haaien, schildpadden etc.) Maar lang niet alles vast kunnen leggen.
Bij het discover scuba diving moest ik mijn instructeur en Jac (medecursiste) meenemen onder water terwijl zij beiden spontaan alles wat met duiken te maken heeft vergaten. Mijn instructeur was daar steengoed in. Hij zette een knop om, kreeg een bepaalde blik in zijn ogen end werd spontaan de domste, slechtste student die je ooit in een duikcursus geven zult komen! Erg moeilijk on op die manier 2 mensen letterlijk meer the slepen onder water, maar super leerzaam! Toen het mijn beurt was on samen met hem de domme student te spelen heb ik so veel lol gehad! Alles fout doen wat je maar kunt bedenken. AF en toe een blik gewisseld met Jason (de instructeur) en dan schoten we allebei in de lach.

Dan de rescue dive. Dat was een verhaal apart. Na afloop van een duik moest ik iemand opduiken die zogenaamd bewusteloos op de bodem lag en niet meer ademde. Op zich niet moeilijk, behalve dat er stroming van de boot af stond in combinatie met hoge golven. Dan Ben je dus bezig een slachtoffer tegen de stroom in naar de boot te slepen, terwijl je hem elke 5 seconde moet beademen (niet echt natuurlijk) als er 7 seconde tussen zat was je all gefaald. Ondertussen moest je dan ook nog zijn duikspul uittrekken, terwijl hij door het design van zijn jacket (geval dat je drijvende houdt) op zijn rug drijgt te draaien! Niet vreemd dus dat ik dit keer faalde. Tegen de tijd dat we het water uit waren was de briefing voor de volgende duik al begonnen.

Tussen de duiken door moesten we de bemanning helpen met dingen als cilinders vullen, voorbereiden voor de volgende duik en we kregen informatie over hoe de radio's werken (niet die dingen waar muziek uit komt) waar zuurstof en ehbo spullen liggen en een korte workshop hoe we de tender (rubberboot) moeten gebruiken on bijv. Boeien binnen te halen. Al met al 3 super drukke dagen waar ik flink kapot van was, maar zeer de moeite waard! De dag erna begonnen we alweer met een groep nieuwe studenten, met wie we 2 dagen later onze 2e trip begonnen. De instructeur die we nu hadden had een tijdje geen les gegeven en was oprecht blij met onze hulp, wat erg fijn was om te horen. Verder vond hij dat wij ook vooral moesten genieten omdat we toch ook betalende klanten waren, terwijl het beeld bij trip 1 was dat we onderdeel van de crew waren. Dit in combinatie met de ervaring die we inmiddels hadden en het feit dat we minder oefeningen hoefden te doen maakte dit tot een relaxtere trip (nog steeds vermoeiunten: ik moest een instructeur briefen en onder water rondleiden, maar omdat ik niet bij de echte briefing geweest was kwamen we op een plek terecht waar zelfs hij nog nooit geweest was, en volgens hem was dit mooier dan de "standaardduik" hier! Verder, toen ik de hoop al begon op te geven, op de allerlaatste duik kreeg ik eindelijk de kans om haaien èn een schildpad te fotograferen. (zie foto's). Nu heb ik mijn dive master gehaald, ben na twee dagen nog aan het bijkomen en probeer te beslissen wat ik nu ga doen: waarschijnlijk een stuk naar het zuiden reizen aangezien het hier al akelig heet en benauwd begint te worden, want het regenseizoen is in aantocht. Maar vanavond eerst een afsluitende BBQ met Jac en haar huisgenoten. en zo komt er weer een eind aan een wederom te lang verhaal (sorry mensen, ik probeer het echt kort te houden..)

P.s. wie meer foto's wil zien moet maar contact op nemen/op bezoek gaan bij mijn ouders: zij krijgen al mijn foto's toegestuurd.

P.p.s. feitjes/dingen die mij tot nu toe zijn opgevallen in Australië:
- in de supermarkt wordt àlles in plastic zakken ingepakt. Heb je een kar vol boodschappen, dan krijg je gewoon 20 plastic zakken mee om je boodschappen.

- burgers zijn hier zo'n beetje het nationale voedsel. Ik heb hier in een maand al meer burgers gegeten dan normaal in een paar jaar. relatief goedkoop voedsel, en altijd geserveerd met friet (chips) met extra veel zout.

- hier in Cairns zijn gratis BBQ units die iedereen kan gebruiken. Werken op gas. Die zouden het in Nederland geen twee weken overleven!

- ze hebben hier drive through bottle shops (slijterijen). Hoezo promote voor drinking and driving?